Stadswandeling en pom koken

De dag begon zonder water, een lekkage ergens op het terrein. Dus ongewassen meldden we ons om 8 uur bij Cathryn Jűdell, die ons de stad liet zien. Bijzondere verhalen over en naar aanleiding van de gebouwen, monumenten, straten van het centrum van Paramaribo. Ze stak haar afkering van (het regime van) Bouterse niet onder stoelen of banken. Vertelde ook dat ze als scholiere van 14 op 8 december 1982 (de beruchte datum) meedeed aan de scholierenstaking die met fors geweld uiteen werd geslagen. Toen ze thuiskwam, hoorde ze dat er 16 mannen waren opgepakt van wie er 15 zijn doodgeschoten in/op het terrein van Fort Zeelandia. Vervreemdend dat we daar nu zijn. Ook bijzonder: de synagoge staat broederlijk naast een enorme moskee. En ze gedragen zich ook zo, maken zo nodig van elkaars faciliteiten gebruik. Het aantal Joden neemt af in Suriname, door vertrek, door verbintenissen met niet-Joden e.d. Er is ook al 50 jr geen rabbijn meer in Suriname. Dat stimuleert ook niet een actieve geloofsbeleving. En de markt waar we inkopen hebben gedaan voor het bereiden van pom. En kouseband, gebakken banaan en zoetzure komkommer en ui. Samen met Irene. Eigenlijk ik met Irene. Arnold maakte foto's. Dat ga ik thuis zeker ook maken. Want het was verrukkelijk. Daarna lekker uitrusten. Want morgen gaan we, weer om 8 uur, naar onze volgende bestemming.